امروز همه همکاران در دفتر کار من گرد آمده بودند تا با سیستم پرتال آشنا شوند. کلاس خوبی بود. بازهم ما و شیطنتهای زمان دانش آموزی که در گوشه و کنار کلاس خودنمایی می کرد. از شبکه مربوطه و کاربرد و کارآیی های آن در بهبود و سرعت بخشیدن به کارها با خبر شدیم. یکی از همکاران گفت کاش جایی هم برای درد دلهای همکاران پیش بینی میشد.حرف خوب و درست و قابل تاملی بود.کاش طوری بود که همه در کمال آرامش و صداقت و بر اساس فطرت پاک انسانی افکار و دردهای درونی خود را بیان می کردند.چون سخن که از دل برآید لاجرم بر  دل نشیند.. االبته چند شرط دارد :1- همه درد دارند.2-درد را از ضغف جدا باید کرد آدم قوی درد دارد و آدم ضعیف شکایت3-قدری باید درد را هم تحمل کرد.4-اولین فردی که باید به فکر درمان باشد خود فرد است 5- زمان بیان درد بسیار مهم است . 6-شما درست و منطقی و در موقع مناسب درد خود را بگویید قطعا درمان پیدا میشود چون نبود پادزهر آن دور از حکمت خداوند است . قدمی بردار ....دیدی .....؟

دلم گنجینه صد رنج و درده                                                                       خوراک شو و روزم آه سرده

مثه هیمه بلیطی گر گرته                                                                        تیم پر خین و رنگم زرد زرده                 شب خوش